یادداشت های یک متفکر

 

 

 

چه آتشی !

 

اگر آب اقیانوس های عالم را بر آن میریختند..

 

زبانه هایش آرام نمی گرفت.

 

خیلی پیش رفتم....

 

خیلی.....

 

مرگ و قدرت..

 

شانه به شانه ام می آمدند......

 

 

 

 

پ .ن :کویریات /دکتر شریعتی